[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Shishiou

แปลจาก: http://yue-ciel.tumblr.com/post/108757912921/shishiou

เคยสงสัยรึเปล่าว่าสัตว์มีขนบนไหล่ของเขาคืออะไร มันก็คือรูปลักษณ์ของสัตว์ประหลาดนูเอะในตำนานที่ถูกปรับให้ทันสมัย โดยเจ้านายเก่าของชิชิโอ มินาโมโตะ โนะ โยริมาสะมีชื่อเสียงโด่งดังจากการฆ่านูเอะที่ว่า ตำนานเล่าว่าเสียงอันชวนขนลุกของนูเอะจะนำพามาซึ่งความโชคร้าย นูเอะตนหนึ่งเคยรบกวนจักรพรรดิโคโนเอะในสมัยของโยริมาสะ มันก่อเมฆดำแห่งลางร้ายรอบเขตพระราชวัง และครวญบทเพลงแห่งความหายนะ จักรพรรดิประชวรอย่างหนักและไม่มียาหรือบทสวดใดๆจะรักษาได้ พระองค์จึงขอให้โยริมาสะยอดนักธนูจากตระกูลซามูไรมินาโมโตะมาสังหารเจ้าสัตว์ประหลาดดังกล่าวเสีย โยริมาสะทำงานสำเร็จจึงได้รับพระราชทานดาบชิชิโอเป็นรางวัล

เรื่องดังกล่าวมาจากตำนานเฮย์เคะที่เล่าถึงสมัยเฮอัน บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสงครามโลหิตระหว่างสองตระกูลซามูไร มินาโมโตะและไทระ เพื่อครองญี่ปุ่น ว่ากันว่า ชิชิโอมีขนาดเกือบเท่าโอดาจิ แต่ได้ถูกทำให้สั้นลงเพื่อให้เหมาะกับขนาดตัวโยริมาสะ ขนาดปัจจุบันจึงมีขนาดเล็กสำหรับทาจิ บางคนกล่าวว่ามีขนาดใกล้เคียงกับโคดาจิมากกว่า ซึ่งชิชิโอเองก็ไม่ค่อยชอบใจนัก Continue reading

[TOUKEN RANBU FIC] Chrysalis: Chapter I

กรุณาอย่านำฟิกไปโพสต์ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อน

Title: Chrysalis
Disclaimer: Touken Ranbu (c) DMM Games/Nitroplus
Pairing: Mikazuki Munechika x Tsurumaru Kuninaga
Rating: PG-15
Warning: BL, angst, blood and gore

.

หมู่นี้…เขามักฝัน…ถึงแต่เรื่องเก่าๆ…ฝันเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าถึงอดีตอันไกลห่าง ในโลกแห่งความทรงจำใบนั้น เด็กน้อยไร้เดียงสาไม่เคยรู้จักความโศกเศร้า…ในโลกอันเบิกบานด้วยสีสัน ผีเสื้อมากมายพากันขยับปีก…เริงระบำละลานตา

ในโลกใบนั้นที่ราวกับฤดูใบไม้ผลิไม่เคยสิ้น ตัวเขาในวัยเด็กวิ่งไล่เหล่าผีเสื้อหลากสี…เด็กน้อยหมุนตัวเริงร่า ชายผ้าสีพิสุทธิ์สะบัดไหว…ราวกับตัวเองกำลังโบยบิน…ด้วยปีกสีขาวประกายทอง

“ทสึรุเอ๋ย เจ้าตอนนี้น่ะ…เหมือนกับผีเสื้อเลยนะ”

เด็กคนนั้นที่ไม่รู้เดียงสา…ในช่วงเวลาที่แสนเยาว์อ่อน เขาเอื้อมมือไปหาโลกทั้งใบ ราวกับไม่มีสิ่งใดในโลกที่ไม่จีรัง

ในสวนสวยแห่งนั้น เขาแย้มรอยยิ้มสว่างไสว อดีตทอแสงสุกสว่างราวดวงอาทิตย์เที่ยงวัน…สุกสกาวเจิดจ้า…จนมิอาจห้ามน้ำตาในยามตื่น…

.

แสงทองสาดส่องผ่านช่องประตูกระดาษ ทาทาบลงบนฟูกนอนและผืนเสื่อตาตามิใกล้ๆ “…” เพียงเพราะยังไม่อาจลืมเลือนความฝัน มือหนึ่งเอื้อมไปข้างหน้า…ราวกับพยายามไขว่คว้าเอาเศษเสี้ยวของอดีตที่คงเหลือ หากแต่…สิ่งที่เขาคว้าได้นั้น กลับมีเพียงความอบอุ่นจากดวงตะวันที่แผ่ซ่านไปทั่วอณูของกายเนื้อ…จากปลายนิ้วไปยังมือที่กำเอาความว่างเปล่า…จากแขนที่เริ่มคืนเรี่ยวแรงไล่ไปยังสองไหล่…ความอบอุ่นแพร่กระจายไปทั่วเมื่อร่างมนุษย์ตื่นจากหลับใหล

กายเนื้อนี้…ประสาทสัมผัสนี้…รสเค็มปร่าของน้ำตาที่บนลิ้น… ทุกอย่างดึงเขากลับมายังช่วงเวลาที่ทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่พากันเรียกว่า ‘ปัจจุบัน’ …แม้แท้จริงแล้ว ‘ปัจจุบัน’ ของตำหนักนี้จะดำรงอยู่ทุกห้วงกาล เป็นเอกเทศจากกฎเกณฑ์ของกระแสแห่งเวลาที่ดำเนินไป ตำหนักแห่งนี้ [ฮงมารุ] มีเงื่อนไขการดำรงอยู่ในแบบของมัน

อุปกรณ์ทันสมัยบนโต๊ะไม้ที่เขาจำได้ว่าเรียกว่า ‘นาฬิกาดิจิตัล’ แสดงเวลาบนหน้าปัด ‘7:02’

“…ฝันบ่อยเกินไปจนชักไม่น่าแปลกใจแล้ว…หรือเปล่านะ…” เจ้าของเรือนผมสีอ่อนเอ่ยกับตัวเองแผ่วเบา ก่อนจะใช้แขนเสื้อปาดเช็ดน้ำตาออกไป

Continue reading

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Kasen Kanesada

แปลจาก: http://yue-ciel.tumblr.com/post/110818881471/kasen-kanesada

“นามของข้ามีที่มาจาก 36 กวีอมตะ สุนทรีย์ทีเดียว ท่านว่าไหม …อันที่จริงก็มาจากที่นายเก่าของข้าสังหารผู้ติดตาม 36 คนด้วย แต่หากข้าเอ่ยออกไปเช่นนั้น อาจทำให้ผู้คนไม่รู้จะทำหน้าเช่นไรก็เป็นได้”

นายเก่าที่คะเซ็นเอ่ยถึงคือโฮโซคาวะ ทาดาโอคิ (1536-1646) ไดเมียวในยุคเซ็นโกคุที่ปกครองด้วยกำปั้นเหล็ก เขาเป็นผู้นำที่มีความสามารถทั้งการรบและการเมืองและยังโด่งดังในฐานะผู้มีวัฒนธรรมที่ชื่นชอบศิลปะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพิธีชงชา ทว่าเขาก็ยังเป็นที่รู้จักในเรื่องอารมณ์อันร้ายกาจ ความหมกมุ่นในรัก และความเหี้ยมโหดในหมู่ไดเมียวยุคเซ็นโกคุอีกด้วย และลักษณะนิสัยของทาดาโอคิเหล่านี้ได้หลอมรวมเข้ากับตัวคะเซ็นในช่วงที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน

Continue reading