กรุณาอย่านำฟิกไปโพสต์ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อน
Title: Unspoken Things
Pairing: โจวเจ๋อข่าย/เยี่ยซิว
Rating: R
Warning: ฟิกตอนนี้ประกอบไปด้วยความต่ำตม ภัยสังคม มนุษย์เฟติชและคนหลงผิด ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ
Previous chapter: Prologue 01 02 03 04 05 06
คืนนั้นหลังรับประทานอาหารเย็นกันพร้อมหน้าพร้อมตากับลูกๆแล้ว สองสามีภรรยาสกุลเยี่ยไม่ได้ค้างที่บ้าน พวกเขาอ้างว่ามีธุระต้องสะสางก่อนไปฮันนีมูนรอบที่สามกันที่ยุโรป และต้องขึ้นเครื่องไฟลท์หกโมงเช้า แต่ความจริงแล้ว คืนก่อนเครื่องออก สองสามีภรรยานั่งรถตรงไปยังที่แห่งหนึ่ง มันเป็นคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ดูเหมือนว่าปิดร้างมาหลายปีแล้ว หากไม่เป็นเพราะพวกเขาสั่งให้คนคอยมาดูแลตัดเล็มต้นไม้ ที่แห่งนี้คงเป็นเหมือนคฤหาสน์ในเทพนิยายที่ปกคลุมด้วยเถาไม้รกชัฏ
เจ้าของคฤหาสน์หลังนี้เสียไปหลายปีแล้วในเหตุเครื่องบินตก ร่างของผู้เสียชีวิตหาไม่พบ สุดท้ายจึงมีแต่เพียงป้ายหลุมศพเปล่า สองสามีภรรยาสกุลเยี่ยยังคงจำได้เหมือนเหตุโศกนาฏกรรมเพิ่งเกิดเมื่อวันวาน พวกเขาสูญเสียเพื่อนสนิท ส่วนโจวเจ๋อข่ายสูญเสียครอบครัว เยี่ยลู่ พ่อของเยี่ยซิวกับโจวจิ๋นหลี่ พ่อของโจวเจ๋อข่าย เป็นเพื่อนสนิทกันมาแต่เด็ก ส่วนหลิ่งอี้ แม่ของเยี่ยซิวก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นของสองคนนี้ตั้งแต่สมัยมัธยม อาลู่กับจิ๋นหลี่สนิทกันมาก ในตอนแรกหลิ่งอี้ยังคิดว่าพวกเขาจะตกร่องปล่องชิ้นกันเองด้วยซ้ำ
“จิ๋นหลี่ อาซ้อ เจ๋อข่ายกลับมาจากแคนาดาแล้วนะ” เยี่ยลู่เอามือไพล่หลังเอ่ยกับภาพถ่ายของสามีภรรยาที่ไม่อยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว “ปีนี้เขาอายุ 18 อีก 2 ปีเขาจะบรรลุนิติภาวะ ถึงตอนนั้น…สัญญาที่เคยให้ไว้ก็คงทำให้เป็นจริงได้” ทั้งเรื่องที่เคยรับปากเอาไว้ตอนนั้น และเรื่องมรดกและบ้านหลังนี้…
“เจ๋อข่ายยิ่งโตยิ่งเหมือนจิ๋นหลี่” หลิ่งอี้อดพูดออกมาไม่ได้เมื่อได้มองภาพของบุรุษผู้ไม่อยู่บนโลกนี้อีกแล้วให้ชัดเจนอีกครั้ง
“ตอนเด็กๆก็เหมือน” เยี่ยลู่พึมพำเบาๆ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้วก็อดทอดถอนใจไม่ได้ หลิ่งอี้ผู้ภรรยาเห็นแล้วก็ขยับรอยยิ้มทะเล้นพิมพ์เดียวกันเป๊ะกับสองแฝดลูกชาย
“ตายจริง! ฉันไปสะกิดแผลเก่าคุณเข้าให้สินะ สมัยนั้นคุณเรียกเขาว่าอะไรนะ ‘คนสวยของผม’ ใช่ไหม” เยี่ยลู่ได้ยินคำภรรยาแล้วก็แทบจะทรุดลงไปกองหลั่งน้ำตาเลือดหน้ารูปถ่ายเพื่อนสนิท ใช่แล้ว สมัยเด็กๆโจวจิ๋นหลี่ พ่อของโจวเจ๋อข่ายหน้าหวานน่ารักเหมือนเด็กผู้หญิง พออายุ 14 ก็เป็นหนุ่มหน้าสวยที่ทำให้ฮอร์โมนวัยรุ่นของเขาปั่นป่วน อาลู่คิดจะสารภาพรักหลังโจวจิ๋นหลี่ลับจากซัมเมอร์ที่สวีเดนในปีนั้น แต่หลังจากโจวจิ๋นหลี่กลับมา ไม่รู้สามเดือนที่สวีเดนมันมีสารอาหารบ้าอะไร หมอนั่นถึงได้ตัวสูงขึ้นพรวดพราด แถมยังแตกหนุ่มกลายเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอตที่ละลายได้แม้แต่น้ำแข็งของแม่สาวมาดอนน่าประจำโรงเรียน
เยี่ยลู่ยังจำวันที่รักของเขากลายเป็นนกโบยบินไม่หวนคืนได้ ต่อมาเขาได้พบรักใหม่กับหลิ่งอี้ ส่วนจิ๋นหลี่ก็ได้พบกับฮุ่ยเจิน พวกเขาสองครอบครัวสนิทกันมาก สุดท้ายจึงให้สัญญาว่าหากมีลูกจะให้ลูกได้แต่งกัน โดยประวัติความนกของอาลู่นั้น เป็นความลับที่รู้กันเฉพาะตัวเขากับภรรยา
“โอ๋ ที่รัก ไม่ร้องนะคะ ยังไงเจ๋อข่ายก็ยังยืนยันว่าจะแต่งกับอาซิว แหม…สัญญาในวัยเด็กนี่มันโรแมนติกจริงๆ” หลิ่งอี้หัวเราะแล้วก็ลูบหลังสามีที่น้ำตาจะพุ่งมิพุ่งแหล่ ก่อนพวกเขาจะผละจากรูปของโจวจิ๋นหลี่กับภรรยา เดินรำลึกความหลังและตรวจดูความเรียบร้อยของคฤหาสน์ไร้ผู้อาศัยแห่งนี้
Continue reading →
The Scripturient 