[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Jiroutachi

เรียบเรียงจาก http://tourandanshi.tumblr.com/post/119683251938/jiroutachi และ http://tourandanshi.tumblr.com/post/119847664693/tarou-and-jirou

“ข้าคือจิโร่ทาจิ ก็อย่างที่เห็น ข้าเป็นโอดาจิ ข้าถูกอุทิศให้กับทวยเทพเช่นเดียวกับพี่ชายข้า ทาโร่ทาจิ แต่ต่างกันที่ขนาดของข้าไม่ได้ทำให้มีผู้ใช้ข้าไม่ได้ ถ้าจะออกแรงสักหน่อยน่ะนะ แต่ข้ายังมีขนาดใหญ่มากจริงๆนั่นล่ะ!”

จิโร่ทาจิถูกตีขึ้นโดยช่างชาวเอจิเซ็น* จิโยสึรุ และถูกใช้งานโดยมาคาระ นาโอสึมิผู้เป็นซามูไรในยุคเซ็งโกคุ (1478-1605) นาโอสึมิเป็นบริวารตระกูลอาซาคุระ เขาต่อสู้และสิ้นชีพลงในศึกอะเนกาวะ (1570) ร่วมกับพี่ชาย นาโอทากะผู้ใช้ทาโร่ทาจิ

หลังจากถูกรุมล้อมโดยทัพของโนบุนากะและอิเอยาสึ มาคาระ นาโอทากะขอให้ัตรูตัดหัวของเขาเพื่อความตายอันทรงเกียรติ ขณะที่นาโอสึมิตายในสนามรบ

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Horikawa Kunihiro

แปลจาก: http://tourandanshi.tumblr.com/post/124691152298/horikawa-kunihiro

“ผม? ผมคือโฮริคาวะ คุนิฮิโระ ผมร่วมกับอิซึมิโนะ คามิคาเนะซาดะ รับใช้ฮิจิคาตะ โทชิโซ โดยผมเป็นวาคิซาชิ ที่ว่าผมเป็นคุนิฮิโระของแท้รึเปล่ายังเป็นเรื่องที่ต้องพิสูจน์ แต่อย่างน้อย ผมก็เป็นคู่หูของคาเนะซัง…ผมหมายถึง คู่หูของคาเนะซาดะอย่างไร้ข้อกังขาครับ”

โฮริคาวะ คุนิฮิโระได้ชื่อมาจากช่างตีซึ่งตีเขาขึ้นมาในช่วงปี 1531-1631

โฮริคาวะเป็นของฮิจิคาตะ โทชิโซ รองหัวหน้าของกลุ่มชินเซ็น นักดาบที่มีความสามารถและหัวหน้าฝ่ายการทหารท่ีต่อต้านการฟื้นฟูพระราชอำนาจสมัยเมจิ

ฮิจิคาตะเสียชีวิตในการปะทะกันครั้งสุดท้ายของการปฏิวัติในวันที่ 20 มิถุนายน 1869 เขาถูกสังหารในการต่อสู้บนหลังม้าโดยกระสุนที่ทำให้หลังส่วนล่างของเขาแตกละเอียด ในจำนวนของที่ถูกมอบให้กับบริวารของเขา อิจิมุระ เท็ตสึโนะสึเกะในเวลาสั้นๆก่อนเขาจะตายมีบทกวีลาตาย* รูปภาพของเขา เส้นผมสองสามเส้น ดาบสอวเล่ม และจดหมายส่งหาซาโต้ ฮิโกะโกโร่ (พี่เขยของฮิจิคาตะ)

[แปล] Touken Ranbu – ประว้ติดาบ: Midare Toushirou

แปลจาก: http://tourandanshi.tumblr.com/post/130826610228/midare-toushirou

“ผมคือมิดาเระ โทชิโร่ เช่นเดียวกับพี่น้องของผม ผมเป็นมีดสั้นที่ถูกสร้างขึ้นโดยอะวะตะกุจิ โยชิมิทสึ ในบรรดาพี่น้อง ผมมีลักษณะต่างจากคนอื่นเพราะมีมิดาเระบะ ว่าไงครับ ผมดูต่างออกไปใช่ไหมล่ะ”

มิดาเระ โทชิโร่ถูกตึขึ้นโดนอะวะตะกุจิ โยชิมิทสึ (粟田口吉光) ประมาณปี 1259 (ปลายยุคคามาคุระ) และยาว 22.5 cm

มีการผลิตมีดสั้นเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากในปลายยุคคามาคุระ จึงทำให้มีการผลิต “พี่น้อง” โทชิโร่จากสำนักอะวะตะกุจิ

แม้เราจะเห็นได้จากในเกมว่ามิดาเระแตกต่างจากพี่น้อง เขาแต่งตัวเป็นผู้หญิง อาจจะะเพื่อแสดงคุณค่าทางศิลปะของเขาที่แตกต่างคนอื่นๆ แต่สิ่งนี้ก็เป็นสิ่งบ่งชี้ว่ามิดาเระเป็นมีดสั้นที่มีความเป็นเอกลักษณ์จริงๆในจำนวนมีดสั้นที่ถูกตีขึ้นโดยโยชิมิทสึ

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Uguisumaru

แปลจาก: http://tourandanshi.tumblr.com/post/126963774628/uguisumaru

“ข้าคืออุกุอิสึมารุ โอคาเนฮิระ? เจ้านั่นก็ถูกสร้างขึ้นตามแบบของดาบโคบิเซ็นเหมือนกัน ก็นะ ในช่วงสมัยที่ใกล้กัน พวกเราเกิดจากช่างตีที่(มีรูปแบบงาน)คล้ายคลึงกัน อาจจะเหมือนพี่น้องล่ะนะ”

อุกุอิสึมารุถูกตีขึ้นโดยบิเซ็น โทโมนาริ (備前友成) ราวช่วงปี 987 ทำให้เขาเป็นดาบที่อายุมากที่สุดเท่าที่มีในเกมในตอนนี้

โทโมนาริสถาปนาสำนักโคบิเซ็น (บิเซ็นเก่า) ที่เรียกกันว่าเป็นสายที่เก่าแก่ที่สุดของสายผลิตดาบแห่งจังหวัดบิเซ็น ช่างที่มีช่ือเสียงสามนายของสำนักนี้ ได้แก่ คาเนฮิระ มาซาทสึเนะ และโทโมนาริ

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Ookurikara

แปลจาก: http://tourandanshi.tumblr.com/post/128521092218/ookurikara

“…ข้าคือโอคุริคาระ เป็นผลงานของฮิโรมิทสึแห่งสำนักโซชู นายเดิมของข้าคือดาเตะ มาซามุเนะ นามของข้ามาจากมังกรคุริคาระที่สลักบนใบดาบของข้า …นอกจากนั้นก็ไม่มีเรื่องอื่นที่ข้าจะพูด ยังไงซะ ข้าก็เป็นแค่มุเมโต” 

โอคุริคาระถูกตีขึ้นโดยฮิโคชิโร่ ฮิโรมิทสึจากสำนักโซชู ประมาณปี 1350

ดาบถูกส่งมอบโดยฮิเดทาดะ โชกุนคนที่สองให้กับบ้านดาเตะ และถูกนำไปจากบ้านดังกล่าวหลังช่วงยุคสงคราม ปัจจุบันเป็นของสะสมส่วนบุคคล

ตามบันทึกโทคุกาวะ วันที่ 21 ของดวงจันทร์ที่ 11 ตามปฏิทินจันทรคติ ปีที่ 6 ในยุคเก็นวะ (1620) ดาบเล่มนี้ถูกมอบให้กับดาเตะ ทาดามุเนะ (บุตรชายคนที่สองของไดเมียวผู้มีโด่งดังและมีอำนาจ ดาเตะ มาซามุเนะ) โดยโทคุกาวะ ฮิเดทาดะเป็นรางวัลสำหรับการสร้างกำแพงหินรอบปราสาทเอโดะแล้วเสร็จ ในเอกสารดาเตะ จิเคะ คิโรคุ (เอกสารของตระกูลดาเตะ) เองก็มีบันทึกเรื่องราวที่ตรงกัน

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Izumi no Kami Kanesada

แปลและเรียบเรียงจาก: http://tourandanshi.tumblr.com/post/119451357298/izuminokami-kanesada

“ข้าคือดาบที่มีชื่อเสียงจากการถูกใช้งานโดยฮิจิคาตะ โทชิโซ​ อิซึมิโนะคามิ คาเนะซาดะ… แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ข้าไม่ได้ถูกตีขึ้นโดยคาเนะซาดะรุ่นที่สองที่เป็นที่นับหน้าถือตานักหนาหรอกนะ เป็นรุ่นที่สิบเอ็ดหรือสิบสองนี่ล่ะ ก็นะ…ช่วงนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบยุคซามูไร แต่ข้าไม่มีอะไรจะบ่นที่ได้เกิดมาหรอก”

คาเนะซาดะเป็นตัวแทนของช่างตีดาบสายมิโนะและทำงานในยุคมุโรมาจิ* ซึ่งเป็นช่วงปลายสมัยโคโต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คาเนะซาดะรุ่นที่สองนั้นเป็นที่นับถือและถือได้ว่าเป็นช่างตีดาบสำคัญคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ แม้ว่าอิซึมิโนะคามิจะถูกตีขึ้นโดยไอซึ คาเนะซาดะซึ่งเป็นรุ่นที่ 11 และรุ่นสุดท้าย

[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Monoyoshi Sadamune

แปลจาก: http://tinyurl.com/monoyoshi

“ข้าแข็งแกร่งขึ้นแล้ว! ข้าจะนำโชคดีมาให้ทุกคนอีกเรื่อยๆนะขอรับ!”

โมโนโยชิถูกตีขึ้นในศตวรรษที่ 14 ยุคคามาคุระโดยหนึ่งในช่างตีดาบที่ดีที่สุดคนหนึ่งในช่วงเวลานั้น โซชู ซาดามุเนะ อย่างไรก็ดี ดาบเกือบทุกเล่มของซาดามุเนะไม่มีลายเซ็นจารึกซึ่งเป็นข้อสำคัญในการพิสูจน์เอกลักษณ์และค่าของดาบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนักดาบผู้เสาะหาดาบอันดีเยี่ยม โมโนโยชินั้นไร้นามและรอยจารึกร่วมสามศตวรรษ จนกระทั่งเขาได้มีโอกาสเปล่งประกายในสนามรบของโทคุกาวะ อิเอยาสึในฐานะดาบที่นำพาชัยชนะมาให้ผู้เป็นเจ้าของ และด้วยเหตุนั้น นามโมโนโยชิจึงได้ถูกประทานให้กับเขาผู้เป็นดาบมงคลซึ่งเรียกเอาของขวัญแห่งโชคมาให้