[QZGS FIC] Tonight Belongs to You

กรุณาอย่านำฟิกไปโพสต์ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อน

Title: Tonight Belongs to You
Pairing: โจวเจ๋อข่ายxเยี่ยซิว
Rating: PG-15
Warning: BL, Parody

Note: ฟิกนี้เป็นพาโรดีล้ออนิเมเรื่อง Dakaretai Otoko Ichii Ni Odosarete Imasu ค่ะ (แต่ไม่เหมือนในอนิเมหรอกนะ แค่เอาไอเดียตอนเมาตื่นกับเรื่องที่หนึ่งคนเก่ากับคนใหม่มาเล่น เห็นเรื่องย่อแล้วมันต้องจัดค่ะ 555+)

สิ่งแรกที่เยี่ยซิวสัมผัสได้หลังรู้สึกตัวคือความนุ่มสบายของเตียง

มันนุ่มราวกับตัวเขาจะจมลงไป สบายจนไม่อยากตื่น เขาขยับตัวเล็กน้อย ซุกหน้าลงกับหมอน กลิ่นสะอาดของผ้าที่เพิ่งซักใหม่ไม่นานผสมปนเปกับกลิ่นหอมบางอย่างที่สะกิดความทรงจำอันเลือนรางของเขา มันเป็นกลิ่นหอมเฉพาะของบางสิ่ง แต่สมองเขาตื้อเกินกว่าจะนึกออก

ชายหนุ่มลืมตาขึ้น ทัศนียภาพในห้องไม่คุ้นตา

“ที่นี่…?” ดูเหมือนจะเป็นห้องนอน แต่เทียบกับห้องของเขาแล้ว ห้องนอนแห่งนี้มีขนาดใหญ่กว่ามาก แม้การประดับตกแต่งดูเรียบง่าย แต่แค่มองก็รู้ได้ว่าวัสดุแต่ละอย่าง เฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้นเป็นของอย่างดี

“อพาร์ตเมนต์ผม” อาจเป็นเพราะหัวของเขายังมึนตื้อ ตอนแรกเขาถึงไม่รู้สึกตัวสักนิดว่ามีใครอีกคนอยู่ในห้อง พอหันไปก็เห็นคนคุ้นหน้านั่งอยู่ข้างๆ แสงไฟยามราตรีสาดส่องผ่านบานเลื่อนกระจกใสเข้ามาในห้อง วินาทีนั้นเยี่ยซิวเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าเหตุใดเซี่ยงไฮ้ในยามนี้จึงได้ชื่อว่ามหานครที่ไม่เคยหลับ

ราวแสงสีจากโฆษณาบนตึกระฟ้านับไม่ถ้วนพร้อมใจกันเบนความสนใจไว้ที่จุดจุดเดียว ใบหน้าคมคายที่สะกดผู้คนมากมายใต้แสงราตรีในยามนี้ไม่ต่างจากเทพบุตร ชายหนุ่มนั่งอยู่ตรงนั้น นัยน์ตาสีแมกไม้จ้องมองมาที่เขานิ่ง

“เสี่ยวโจว…?”

แสงสว่างจัด แม้ชั่วพริบตาก็ทำให้คนเพิ่งตื่นต้องกระพริบตาถี่ๆ เยี่ยซิวเป็นมหาเทพ เป็นเทพเหนือทวยเทพทั้งปวงในโลกที่ผู้คนพากันแย่งชิงเกียรติยศอันสูงสุด ไขว่คว้าหาชัยชนะอันนำไปสู่ความรุ่งโรจน์ เขาเป็นคนที่เคยยืนอยู่บนจุดสูงสุดตรงนั้น แต่ตลอดมา เขากลับหันหลังให้กับแสงไฟ ไม่ต่างจากตอนนี้

คนที่อยู่ในแสงไฟคือโจวเจ๋อข่าย

“รุ่นพี่เมา” แสงสีจากไฟโฆษณาเบนออกไปแล้ว ในห้องมืดสลัวลงแต่ไม่ได้มืดสนิท คำพูดของโจวเจ๋อข่ายทำให้เยี่ยซิวนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พวกเขาซิงซินมาเที่ยวพักผ่อน บังเอิญเจอกับพวกหลุนหวยที่ออกมาฉลองวันเกิดให้เจียงปัวเทาก็เลยร่วมวงกัน

เยี่ยซิวนิ่วหน้า ถึงเขาจะได้ชื่อว่า ‘แก้วเดียวเมามาย’ แต่…มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ…?

“เอ่อ…” โจวเจ๋อข่ายไม่ใช่คนช่างพูด จะหวังให้เขาอธิบายอะไรนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่เคราะห์ดี(?)ที่ยุคนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เยี่ยซิวเห็นโจวเจ๋อข่ายหยิบมือถือขึ้นมา กดเปิดคลิปคลิปหนึ่งแล้วยื่นให้เขา

ในคลิป เยี่ยซิวเห็นตัวเองที่กำลังเมาได้ที่แขนหนึ่งโอบคอโจวเจ๋อข่าย อีกมือหนึ่งเชยคางรุ่นน้อง ขยับรอยยิ้มเหมือนไม่ยี่หระสิ่งใดในโลก “ว่าไง…นาย…อยากเป็นเมียเกอไหม” เขาได้ยินเสียงโวยวาย เสียงด่า “เชี่ย!” ของพวกเพนกวิน ตามมาด้วยเสียงหัวเราะของคนที่เป็นคนถือมือถือถ่ายคลิป

โจวเจ๋อข่ายไม่ใช่คนช่างพูด จะหวังให้เขาอธิบายอะไรนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่คนที่เป็นสะพานช่วยโจวเจ๋อข่ายสื่อสารแถมยังรับมือกับปัญหาชื่อเสียงของทีมได้ดีย่อมเป็นเจียงปัวเทา

เชี่ย…ปกติเขาเมาแล้วก็ควรจะพับหลับไปเลยแท้ๆ นี่เขาพูดแบบนี้ใส่อีกฝ่ายจริงๆเรอะ! ท่านมหาเทพขยับตัวคล้ายจะคว้ามือถือนั่นมาย้อนดูให้ชัดๆ แต่กลับพบว่า…

“เชี่ย!”

ตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลย

โจวเจ๋อข่ายหน้าขึ้นสีน้อยๆ เขากระแอมทีหนึ่ง ก่อนจะเปิดอีกคลิปส่งให้เยี่ยซิว

“ฮ่าๆๆ วันเกิดไง…วันเกิดก็ต้อง…กินเค้ก…” เยี่ยซิวคนในคลิปปาดเค้กด้วยมือเปล่าไม่พอ ยังเอาครีมหน้าเค้กป้ายหน้าโจวเจ๋อข่าย เขาเมาจนจะยืนไม่อยู่ หัวเราะได้แปบๆ ก็เมาหัวทิ่มเอามือที่เลอะเค้กป้ายเสื้ออีกฝ่ายเต็มๆ

“…….” โจวเจ๋อข่ายในคลิปยืนแจกจุดเหมือนติดสตัน แต่แขนก็โอบประคองคนเมา คนเมาคล้ายไม่กลัวเลอะ เบียดตัวซบหน้ากับเสื้อที่เลอะครีมเค้กวันเกิดของเจียงปัวเทาเต็มๆ “จะพาเขาไปก่อน” สุดท้าย โจวเจ๋อข่ายเอ่ย ก่อนจะได้ยินใครสักคนพูดว่าอพาร์ตเมนต์ส่วนตัวของโจวเจ๋อข่ายอยู่ใกล้กว่าหอพักสโมสร

ท่านมหาเทพดูคลิปแล้วก็เกิดอาการหัวเราะไม่ได้ร่ำไห้ไม่ออก ปกติเขาเมาไม่เห็นจะเคยเรื้อนขนาดนี้ ต่อให้เขาได้ชื่อว่าไร้ยางอาย แต่หลักฐานมัดตัวขนาดนี้ก็ถึงกับหน้าชาวูบไปพักหนึ่ง

เจียงปัวเทานะ เจียงปัวเทา…เด็กนี่ร้ายกาจเหลือเกิน คงระวังไว้ล่วงหน้าแล้วว่าถ้ามีคนเห็นโจวเจ๋อข่ายพาเขากลับมาที่ห้อง เขาอาจจะใช้เรื่องนี้แบล็คเมล์ทีมหลุนหวย ถึงได้จัดการถ่ายคลิปไว้แบล็คเมล์เขากลับล่วงหน้า ท่านมหาเทพที่ก่อนหน้านี้สมองมึนตื้อตอนนี้ถึงกับตาสว่างสร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง

เอายังไงดี…

“ชุดรุ่นพี่ซักอยู่” โจวเจ๋อข่ายเอ่ยเบาๆ ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม เยี่ยซิวเห็นเขาเองสวมแต่กางเกงไม่สวมเสื้อก็นึกถึงสภาพความเสียหายของเสื้อที่โจวเจ๋อข่ายสวมในคลิป

เสื้อสีดำ ครีมเค้กสีขาวกับสารพัดแยมแต่งหน้า เสื้อแบรนด์เนม

“เสี่ยวโจวอยากได้อะไรไหม”

“เอ๋?” โจวเจ๋อข่ายมองเขาประหลาดใจ เขาเอียงคอน้อยๆ สีหน้าไร้เดียงสาเหมือนลูกแกะหลงทางผิดกับภาพของเทวทูตใต้แสงไฟเมื่อครู่ทำให้คนอายุมากกว่าอดขยับรอยยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้ ถึงเจียงปัวเทาจะร้ายกาจ แต่เด็กดีอย่างเสี่ยวโจวคุยด้วยไม่ยาก มหาเทพยิ้มหึในใจ

“วันนี้เกอทำนายเดือดร้อนน่าดู ถ้าไม่ชดใช้อะไรเลย เกอคงเป็นรุ่นพี่ที่แย่มาก” คราวก่อนหลุนหวยจ่ายค่าตำราสกิลเป็นเงินแล้วยังมีวัตถุดิบอีกจำนวนมาก คลังในกิลด์ออนไลน์ของพวกเขาร่อยหรอ ยิ่งช่วงหลังศึกชิงบอสกิลด์หลุนหวยไม่มีผลงานเป็นกอบเป็นกำ ต่อให้เป็นโจวเจ๋อข่ายที่ได้ชื่อว่าสกิลความเป็นผู้นำเป็นศูนย์ แต่ในฐานะกัปตันทีม เรื่องนี้ย่อมถึงหูของเขาด้วย อย่างมากโจวเจ๋อข่ายก็คงต่อสายให้เขาคุยกับเจียงปัวเทา หรือถ้าง่ายหน่อยก็อาจจบที่การ PK

หรือถ้าอีกฝ่ายใจกล้าหน่อย ขอชวนเขาเดท เขาก็ย่อมไม่ปฏิเสธ

หนังหน้าของท่านมหาเทพเหมือนได้รับสกิลฟื้นฟูความหนา เยี่ยซิวนั่งเปลือยบนเตียงโดยมีเพียงผ้านวมปิดช่วงล่างอย่างใจเย็น บนเรียวปากมีรอยยิ้มขณะรอโจวเจ๋อข่ายตอบ โจวเจ๋อข่ายเงียบนานจนกระทั่งเยี่ยซิวคิดจะถามหาบุหรี่ซองนั้นในกระเป๋าเสื้อเขา โจวเจ๋อข่ายถึงได้เอ่ยขึ้น

“รุ่นพี่…” คนอายุน้อยกว่าขยับขึ้นมาบนเตียง “ขอกอด”

รอยยิ้มของผู้อาวุโสยังชะงักค้าง ร่างสูงโถมขึ้นคร่อมร่างเปลือยเปล่าพลางกระชากผ้านวมผืนนั้นออก เยี่ยซิวยังไม่ทันจะได้พูดอะไร รสจูบเร่าร้อนก็บดขยี้ริมฝีปากของเขา นัยน์ตาสีทองเบิกกว้างขึ้น เขาคว้าต้นแขนอีกฝ่ายไว้ กระทั่งกลิ่นหอมเฉพาะที่ก่อนหน้านี้เขานึกไม่ออกว่าเป็นกลิ่นอะไรสอดแทรกมาในรสสัมผัสยามร่างของพวกเขาแนบใกล้ เขาจึงได้เริ่มโอนอ่อนตามรสจุมพิต “อืม…” มือที่คว้าต้นแขนเลื่อนขึ้นสัมผัสเรือนผมอีกฝ่าย อีกมือลูบไล้แผ่นอกร่างตรงหน้า จนกระทั่งลิ้นอุ่นดุนดันขอสิทธิ์ลิ้มลอง ก่อนจะสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวกระหวัดเคล้าเคลียจนคนถูกจูบหลงเคลิบเคลิ้มสิโรราบ

“คืนนี้เป็นของผม” เสียงกระซิบถามแผ่วเบาทว่าชัดเจนทุกวจีถ้อย คำถามไถ่มาพร้อมลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้น พรมรดที่พวงแก้ม พรมลงจนร่างเบื้องใต้อดไม่ได้ที่จะสั่นเทิ้ม

เยี่ยซิวเป็นมหาเทพ เป็นเทพเหนือทวยเทพทั้งปวงในโลกที่ผู้คนพากันแย่งชิงเกียรติยศอันสูงสุด ไขว่คว้าหาชัยชนะอันนำไปสู่ความรุ่งโรจน์ เขาเป็นคนที่เคยยืนอยู่บนจุดสูงสุดตรงนั้น แต่ตลอดมา เขากลับหันหลังให้กับแสงไฟ อาจเพราะว่ามันเป็นเช่นนั้น เขาจึงได้เห็นคนที่อยู่ในแสงไฟอย่างชัดเจน ทั้งพัฒนาการในเกมการแข่ง จนกระทั่งวันที่อีกฝ่ายขึ้นมายืนในที่ที่เคยเป็นของเขา ณ จุดสูงสุด เขาเห็นกระทั่งเวลาที่อีกฝ่ายอยากจะเดินหนีจากใต้แสงไฟ แต่เพราะโจวเจ๋อช่ายไม่ใช่เยี่ยซิว เขาจึงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้น ชื่อเสียง? การเป็นคนพิเศษ? สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่โจวเจ๋อข่ายต้องการ สำหรับพวกเขา สิ่งที่พวกเขาต้องการเหมือนกันไม่ใช่การยืนอยู่ใต้แสงไฟ หากแต่เป็นชัยชนะ [ความรุ่งโรจน์อันสูงสุด] ที่มาพร้อมกับแสงไฟนั่นต่างหาก

สิ่งที่พวกเขาต้องการ แท้จริงนั้นเรียบง่าย

สิ่งที่พวกเขาต้องการ นอกจากชัยชนะที่มีผู้กุมไว้ได้เพียงผู้เดียวแล้ว บางที…

อาจเป็นเพียงกันและกัน

“แค่คืนนี้เหรอ” คำถามมาพร้อมกับรอยยิ้ม “เกอไม่เคยคิดว่าเสี่ยวโจวเป็นพวกชอบวันไนท์สแตนด์”

“…รุ่นพี่สลับแก้วพันช์ใส่เหล้า” โจวเจ๋อข่ายจ้องเขา แววตากึ่งจะกล่าวโทษกึ่งแฝงอารมณ์ขัน

“…เสี่ยวโจวรู้ด้วยเหรอ” มหาเทพหัวเราะเหอะๆ แต่ก็เป็นเสียง ‘เหอะๆ’ ที่เจื่อนกว่าปกติเล็กน้อย พวกหลุนหวยสั่งน้ำพันช์ใส่โหลแก้วมาในงานฉลองวันเกิดเจียงปัวเทา แต่ตอนนั้นเว่ยเชินบ่นว่าฉลองทั้งทีดันมีแต่น้ำพันช์ธรรมดาเลยสั่งพันช์ใส่เหล้ามาอีกโหล แถมยังตักเผื่อให้ ‘คนจริง’ มาลองพิสูจน์ ‘ความแมน’ ในบรรดาแก้วที่เว่ยเชินส่งมา มีแก้วหนึ่งเลื่อนมาถึงหน้าเยี่ยซิว ซึ่งด้วยความมือไวของท่านมหาเทพที่ไม่อยากเมาเรี่ยราด เขาก็เลยสลับแก้วตัวเองกับแก้วไม่มีเหล้าของโจวเจ๋อข่าย

คนได้ชื่อว่ารูปหล่ออันดับหนึ่งขยับรอยยิ้ม “ใจตรงกัน”

โจวเจ๋อข่ายสลับแก้วกับเยี่ยซิว ซึ่งความจริงแล้วแก้วของพวกเขาดันเป็นพันช์มีเหล้าทั้งสองแก้ว บังเอิญตู้หมิงบอกว่าเขาคอแห้งเพราะร้องเพลงมากไปหน่อย โจวเจ๋อข่ายก็เลยยื่นแก้วของตัวเองให้คนคอแห้ง ก่อนจะไปตักแก้วใหม่แทน หลังจากนั้นตู้หมิงเมาเละเทะแค่ไหน ไม่ต้องไปพูดถึง

“…เหอะๆ งั้นเอาเป็นว่า…ที่เกอพูดตอนเมา เกอหมายความตามนั้นจริงๆ”

โจวเจ๋อข่ายมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง แสงไฟยามราตรีเบนทิศมาอาบร่างของพวกเขา อาบกลืน…ราวพวกเขาเป็นจุดเล็กๆ สองจุดที่หลอมรวมเป็นจุดเดียวกันใต้แสงไฟ

“ไม่ได้” อันดับหนึ่งคนปัจจุบันบอกอันดับหนึ่งคนก่อน “คุณเป็นภรรยา”

แสงสว่างดับวูบลงแล้ว แต่บทบรรเลงอื่นกำลังเริ่มต้น มหาเทพมุ่ยหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเปิดปากท้วง

“แต่เกอเป็นรุ่นพี่ เกอแก่กว่านะ”

คำตอบที่ได้ทำเอาท่านมหาเทพเจ็บช้ำไปจนอีกสองสามวันถัดมา

“ให้คุณออนท็อป”

4 thoughts on “[QZGS FIC] Tonight Belongs to You

  1. ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เสี่ยวโจวว้อยยยยยยยย
    ขรรมความไม่ต้องพูด คลิปได้อธิบายทุกอย่างให้ท่านแล้วววว
    ขอบคุณเทคโนโลยีที่ช่วยอำนวยความสะดวกให้แก่เสี่ยวโจวมนุษย์ introvert!! #ปรบมือรัวๆ

    ส่วนพี่เยี่ยนั้ลลลลล ความไร้ยางอายคือของจริง ทำหน้านิ่งแต่ในใจดอกไม้ไฟระเบิดรัวๆก็บอกมา—
    ดีนะไม่เสื่อมขนาดนั้นบนเตียงไม่เอาผ้าผ่อนมาปิดปิกาจู อู้หูววว จ้องหัวนมน้อ– adjl#!^%#@&(% #ถูกกวิ้นรุมจิกตายไป

    แต่แย่ว่ะค่ะน้อง แย่มากกกกก ทำพี่เยี่ยbackfiredดั้ยยยย
    ไหนคะคนดีของพี่ยยยย์ อัลลัยคือความให้เกียรติผู้อาวุโสด้วยการออนท็อป!!!

    • ต้องขอบคุณพิเจียง เขาได้เตรียมการทุกอย่างให้น้องแล้ว 😀

      พี่เยี่ยกะมอมเหล้าน้อง น้องกะมอมเหล้าพี่ พอกันค่ะ เคราะห์ดีกวิ้นตุ้ยชายตู้รับกรรมไปแทน
      จริงๆเราก็อยากเขียนความอกุศลนะ แต่หาที่ใส่ไม่ได้ (…)

      ก็ผู้อาวุโสจิตใจสกปรกเอง ผู้อาวุโสก็รับไป น้องตามใจแล้ว!

Leave a comment