[QZGSxDMBJ FIC] Going Under

กรุณาอย่านำฟิกไปโพสต์ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อน

Title: Going Under
Disclaimer: Quan Zhi Gao Shou (c) Butterfly Blue / Dao Mu Bi Ji (c) Kennedy Xu
Pairing: N/A
Characters: Ye Xiu, Bao Rong Xing, Huang Shaotian, Su Mucheng, Tang Rou
Rating: PG-13
Warning: Crossover, Experimental fanfic, Definitely crack 

เยี่ยซิวนั่งยองๆสูบบุหรี่อยู่ที่พื้น เขาดึงเสียมลั่วหยางขึ้นจากดิน เพ่งพิจารณาอยู่ครู่หนึ่งก็ใช้กิ่งไม้วาดแผนผังแล้วนั่งคำนวณอะไรบางอย่าง ที่ด้านหลังเขา ถังโหรวกับเปาจื่อรู่ชินกำลังคุยกันอย่างออกรส ไม่สิ ความจริงแล้วน่าจะบอกว่าเปาจื่อรู่ชินเป็นคนพูดอยู่ฝ่ายเดียวมากกว่า หนุ่มร่างใหญ่จำแนกแจกแจงวิชาบอกนิสัยคนตามราศีด้วยสีหน้าจริงจัง แต่ก็เหมือนจะทำให้ถังโหรวหัวเราะคิกคักกับท่าทางจริงจังเกินเหตุที่ว่าเสียมากกว่า ซูมู่เฉิงป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ มองเยี่ยซิวง่วนอยู่กับแผนผังบ้าง เข้าร่วมวงสนทนากับเปาจื่อกับถังโหรวบ้าง แต่สักพักก็หยิบกล้องส่องทางไกลออกมาส่อง

“มาแล้ว” ซูมู่เฉิงพูดขึ้น ลดกล้องส่องในมือลง

[DMBJ FIC] Till We Meet Again 01

Title: Till We Meet Again
Pairing: เสียผิง
Rating: PG-13
Warning: BL, มีสปอยเล่ม 10 นะคะ

Setting: กำหนดทามไลน์ให้เรื่องนี้เกิดขึ้น 1 ปีก่อนภาคทิเบตค่ะ

…

Till We Meet Again
Chapter 01

ผมไม่เคยเชื่อว่าความคิดถึงจะฆ่าคนได้

สมัยก่อนผมชอบไปนั่งเล่นในห้องหนังสือของอารอง เวลาพวกผู้ใหญ่คุยกันมือก็มักจะซนหยิบนั่นโน่นนี่มาอ่านตามประสาเด็กอยากรู้อยากเห็น บางเล่มที่หยิบมาทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าไม่เข้ากับนิสัยของอารอง แต่เวลาสอนให้ผมเข้าใจว่าเราไม่สามารถตัดสินคนจากมุมมองเพียงมุมมองเดียวได้เสมอ เรื่องของอาสามทำให้ผมจำบทเรียนนี้ไว้ไม่มีวันลืมทีเดียว ตอนไหนบ้างที่คนที่ผมเจอคืออาสาม ตอนไหนบ้างที่คนที่คุยกับผมคือเซี่ยเหลียนหวน ผมแทบไม่อยากคิด เอาเป็นว่าตอนนี้ ผมจะขอพูดถึงแต่เรื่องหนังสือที่ผมได้เปิดอ่านในห้องของอารอง

หนังสือหลายเล่มเป็นนิยายรักอมตะประเภทที่เด็กในวัยผมตอนนั้นไม่ควรอ่าน หรืออาจจะพูดได้ว่าถึงอ่านไปก็ไม่ค่อยจะเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งในตัวหนังสือ ผมจำได้เลาๆถึงความประหลาดใจของตัวเองตอนที่ตัวเอกในเรื่องคิดถึงนางอันเป็นที่รักจะเป็นจะตาย คำบรรยายพรรณนาสารพัดถึงความเจ็บปวด ความโศกเศร้า ทุกข์ระทม ตอนที่คุณปู่จากไป ผมเองก็เศร้า คิดถึงคุณปู่ อย่าหาว่าผมเป็นไอ้หลานอกตัญญูอย่างนั้นอย่างนี้เลย แต่ระดับความเสียใจของผมเทียบกับเนื้อหาที่ผมได้เคยอ่านในหนังสือของอารอง มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นไอ้หลานชั่วเสียใจไม่พอกับพระคุณอันล้นพ้นของญาติผู้ใหญ่ เป็นหลานผู้เย็นชาไร้น้ำใจสิ้นดี

ผมไม่เคยเชื่อว่าความคิดถึงจะฆ่าคนได้

[DMBJ FIC(?)] มิวสิควีดีโอ: เพลงอากงหลงทาง

เพลงนี้เกิดจากบทสนทนาในทวิตเตอร์ที่คุยกับลินจัง จากแต่งเล่นๆสองสามวรรค ไปๆมาๆเลยเสื่อมมันทั้งเพลง ไหนๆก็ไหนๆแล้ว…มาฟังเทียนเจินร้องเพลงระบายความในใจกันเถอะค่ะ!

คำเตือน: รั่วนะจ๊ะ เสื่อมนะจ๊ะ มีสปอยเล่ม 10 นะจ๊ะ

เสียงแว่ว: ฉางไป๋ซาน…สถานที่ท่องเที่ยวสวยงามที่มีอาณาเขตกว้างขวางราวหาที่สิ้นสุดไม่ได้…ใครเลยจะรู้ว่าในสถานที่แห่งนี้…จะมีสนามแม่เหล็กสำหรับดึงดูดอากงแก่ๆให้หายตัวไป…ไป…ไป… (เอคโค่)

/เพลงขึ้น/

[เพลงอากงหลงทาง]

ร้องทำนองเดียวกับเพลงกระทงหลงทางของไชยา มิตรชัย สามารถกดคลิปประกอบเพื่อทำนองที่ได้อรรถรสได้ ที่นี่

ขับร้องโดย นายน้อยสามแห่งสกุลอู๋
อัลบัม: เทียนเจินรอรัก