Title: Till We Meet Again
Pairing: เสียผิง
Rating: PG-13
Warning: BL, มีสปอยเล่ม 10 นะคะ
Setting: กำหนดทามไลน์ให้เรื่องนี้เกิดขึ้น 1 ปีก่อนภาคทิเบตค่ะ
…
Till We Meet Again
Chapter 01
ผมไม่เคยเชื่อว่าความคิดถึงจะฆ่าคนได้
สมัยก่อนผมชอบไปนั่งเล่นในห้องหนังสือของอารอง เวลาพวกผู้ใหญ่คุยกันมือก็มักจะซนหยิบนั่นโน่นนี่มาอ่านตามประสาเด็กอยากรู้อยากเห็น บางเล่มที่หยิบมาทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าไม่เข้ากับนิสัยของอารอง แต่เวลาสอนให้ผมเข้าใจว่าเราไม่สามารถตัดสินคนจากมุมมองเพียงมุมมองเดียวได้เสมอ เรื่องของอาสามทำให้ผมจำบทเรียนนี้ไว้ไม่มีวันลืมทีเดียว ตอนไหนบ้างที่คนที่ผมเจอคืออาสาม ตอนไหนบ้างที่คนที่คุยกับผมคือเซี่ยเหลียนหวน ผมแทบไม่อยากคิด เอาเป็นว่าตอนนี้ ผมจะขอพูดถึงแต่เรื่องหนังสือที่ผมได้เปิดอ่านในห้องของอารอง
หนังสือหลายเล่มเป็นนิยายรักอมตะประเภทที่เด็กในวัยผมตอนนั้นไม่ควรอ่าน หรืออาจจะพูดได้ว่าถึงอ่านไปก็ไม่ค่อยจะเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งในตัวหนังสือ ผมจำได้เลาๆถึงความประหลาดใจของตัวเองตอนที่ตัวเอกในเรื่องคิดถึงนางอันเป็นที่รักจะเป็นจะตาย คำบรรยายพรรณนาสารพัดถึงความเจ็บปวด ความโศกเศร้า ทุกข์ระทม ตอนที่คุณปู่จากไป ผมเองก็เศร้า คิดถึงคุณปู่ อย่าหาว่าผมเป็นไอ้หลานอกตัญญูอย่างนั้นอย่างนี้เลย แต่ระดับความเสียใจของผมเทียบกับเนื้อหาที่ผมได้เคยอ่านในหนังสือของอารอง มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นไอ้หลานชั่วเสียใจไม่พอกับพระคุณอันล้นพ้นของญาติผู้ใหญ่ เป็นหลานผู้เย็นชาไร้น้ำใจสิ้นดี
ผมไม่เคยเชื่อว่าความคิดถึงจะฆ่าคนได้