[แปล] Touken Ranbu – ประวัติดาบ: Shokudaikiri Mitsutada

แปลและเรียบเรียงจาก: Sesko, M. (2012). Legends and Stories around the Japanese Sword 2, pp.108-110. Raleigh: Lulu Enterprise, Inc.

ฤดูใบไม้ร่วงปีเคย์โชที่หนึ่ง (1596) ดาเตะ มาซามุเนะได้มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับฮิเดโยชิ นั่นคือเรือโกซาบุเนะขนาด 64m ทาสีแดงสดเคลือบเงาซึ่งช่วยให้ฮิเดโยชิผู้รวมแผ่นดินเดินทางไปกลับจากปราสาทโอซาก้าได้อย่างสะดวกง่ายดายขึ้น วันหนึ่ง หลังจากได้รับของขวัญ ฮิเดโยชิเชิญมาซามุเนะมาที่โอซาก้า ในโอกาสนั้น ฮิเดโยชิประดับกายด้วยดาบในเครื่องทรงสีเงินซึ่งมีด้ามจับสีแดงสด เป็นดาบที่สะดุดตาที่สะท้อนถึงความหรูหราฟู่ฟ่าของยุคโมโมยามะ เมื่อมาซามุเนะเอาแต่มองดาบเล่มนั้น ฮิเดโยชิจึงลุกขึ้นกล่าวว่า “เครื่องทรงนี้สวมให้ดาบที่ตีโดยมิทสึทาดะ* หนึ่งในมิทสึทาดะ 25 เล่มจากตระกูลอุเอสึกิ เจ้าอยากจะชมดูหรือไม่”

“นั่นคงเป็นเกียรติสำหรับข้ายิ่งนัก” มาซามุเนะตอบและดาบก็ถูกส่งมาให้ เมื่อเก็บดาบเข้าสู่ฝัก มาซามุเนะส่งดาบคืนให้กับฮิเดโยชิ พลางโค้งคำนับ “เป็นงานฝีมือที่ยอดเยี่ยมนัก!” “หากเจ้าชอบ ข้าจะมอบดาบนี้ให้” อยู่ๆฮิเดโยชิก็กล่าวขึ้น แน่นอนว่ามาซามุเนะตอบตกลง วันต่อมาพวกเขามีนัดพบกันที่ทางใต้ของเกียวโต เนื่องจากฮิเดโยชิยังต้องไปตรวจสอบการสร้างปราสาทฟุชิมิใหม่หลังจากปราสาทถูกทำลายในเหตุแผ่นดินไหวใหญ่ในเดือนเจ็ดของปีนั้น ผู้ติดตามคนหนึ่งของฮิเดโยชิเห็นมาซามุเนะพกดาบที่สะดุดตาเล่มนั้นไว้อย่างภูมิอกภูมิใจก็ตะโกนว่า “เจ้านั่นขโมยดาบของนายท่าน! ไปเอาดาบคืน!” ซามูไรใกล้ๆก็พากันวิ่งไล่ตามมาซามุเนะ แต่ก็ไม่ทัน หลังจากความวุ่นวายสงบลง เรื่องราวก็เป็นที่กระจ่าง และคนตาดีหวงของแทนนายก็มิได้ถูกลงโทษ

ในกาลต่อมา ดาเตะ มาซามุเนะมีปากเสียงกับคนรับใช้ที่ไม่ทราบชื่อ คนรับใช้ดังกล่าวหลบอยู่หลังเชิงเทียนทองเหลืองขนาดใหญ่ (โชคุได) ทว่าผู้เป็นนายกำลังเกรี้ยวกราดเป็นอันมาก จึงได้ฟันเอาเชิงเทียนครึ่งหนึ่งและอ้ายคนที่หลบอยู่หลังเชิงเทียนไปด้วยกัน หลังจากนั้น ดาบเล่มนั้นจึงมีชื่อว่า “โชคุไดคิริ มิทสึทาดะ” (ดาบตัดเชิงเทียนมิทสึทาดะ) หลายปีต่อมา เมื่อโทคุกาวะ โยริฟุสะ (1603-1661) ผู้เป็นรุ่นแรกของตระกูลมิโตะ สาขาของตระกูลโทคุกาวะได้มาพักที่เคหาสน์ตระกูลดาเตะ มาซามุเนะเล่รเรื่องมิทสึทาดะกับเชิงเทียนให้ฟัง และได้แสดงดาบดังกล่าวให้ดู ในบันทึกเกี่ยวกับดาบ “บุโกะโทซัน” ของตระกูลมิโตะ-โทคุกาวะ ได้กล่าวว่าโยริฟุสะ “ตกหลุมรักอย่างไม่อาจถอดถอน” กับดาบเล่มนั้นและพูดย้ำถึงดาบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาต้องการมัน เมื่อไม่ได้ดังใจหวัง ว่ากันว่าเขาใช้กำลังช่วงชิงเอาดาบนั้นมาและหนีไปยังที่พำนักในเอโดะซึ่งห่างไกลออกไปจากเซนได ซึ่งประจวบเหมาะกับที่โยริฟุสะมีความไม่พอใจมาซามุเนะเป็นทุนตอนที่เขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นจูซันมิในวันที่ 19 ของเดือน 8 ปีคันเอย์ที่สาม (1626) ตำแหน่งเดียวกันได้ถูกมอบให้มาซามุเนะด้วย

ตามบันทึกกล่าวว่า โยริฟุสะโกรธมากเพราะเจ้าตัวเป็นญาติกับตระกูลโชกุนและควรได้ตำแหน่งที่สูงกว่าไดเมียว เขาจึงไปบ่นกับเจ้าหน้าที่ศาลที่มีความสามารถผู้หนึ่ง และปีต่อมาเจ้าตัวก็ได้รับการ “เลื่อนขั้นอย่างเฉียบพลัน” ขึ้นเป็นโชซันมิ

*ถือกันว่ามิทสึทาดะเป็นผู้สถาปนาสำนักบิเซ็น-โอซาฟุเนะ มิทสึทาดะทำงานในช่วงปีเรียคุนิน (1238-1239) จนกระทั่งยุคบุนเอย์ (1264-1275) เขาเป็นบิดาของนางะมิทสึ